Na de machtsovername uit Spanje bracht de overwegend calvinistische Nederlandse Republiek een beeldhouwer met internationale faam voort, Hendrick de Keyser (1565–1621). Hij was ook de hoofdarchitect van Amsterdam en schepper van grote kerken en monumenten. Zijn bekendste beeldhouwwerk is het graf van Willem de Zwijger (1614–1622) in de Nieuwe Kerk in Delft. Het graf was gebeeldhouwd uit marmer, oorspronkelijk zwart maar nu wit, met bronzen beelden die Willem de Zwijger, Glorie aan zijn voeten en de vier Kardinale Deugden op de hoeken voorstelden. Omdat de kerk calvinistisch was, waren de vrouwelijke figuren van de Kardinale Deugden volledig van top tot teen gekleed.

Leerlingen en assistenten van de Vlaamse beeldhouwer Artus Quellinus de Oude, die vanaf 1650 vijftien jaar lang aan het nieuwe stadhuis in Amsterdam werkte, speelden een belangrijke rol in de verspreiding van de barokke beeldhouwkunst in de Republiek. Dit bouwproject, dat nu Koninklijk Paleis op de Dam heet, en vooral de marmeren decoraties die hij en zijn atelier produceerden, werden een voorbeeld voor andere gebouwen in Amsterdam. De vele Vlaamse beeldhouwers die zich bij Quellinus aansloten om aan dit project te werken, hadden een belangrijke invloed op de Nederlandse barokke beeldhouwkunst. Onder hen bevindt zich Rombout Verhulst, die de belangrijkste beeldhouwer van marmeren monumenten werd, waaronder grafmonumenten, tuinfiguren en portretten.[24]

Andere Vlaamse beeldhouwers die hebben bijgedragen aan de barokke beeldhouwkunst in de Nederlandse Republiek waren Jan Claudius de Cock, Jan Baptist Xavery, Pieter Xavery, Bartholomeus Eggers en Francis van Bossuit. Sommigen van hen leidden plaatselijke beeldhouwers op. De Nederlandse beeldhouwer Johannes Ebbelaer (ca. 1666-1706) kreeg bijvoorbeeld waarschijnlijk training van Rombout Verhulst, Pieter Xavery en Francis van Bossuit. Van Bossuit zou ook de meester van Ignatius van Logteren zijn geweest.[26] Van Logteren en zijn zoon Jan van Logteren hebben een belangrijke stempel gedrukt op de gehele 18e-eeuwse Amsterdamse gevelarchitectuur en decoratie. Hun werk vormt het laatste hoogtepunt van de late barok en de eerste rococostijl in de beeldhouwkunst in de Republiek.